Het ABVV in rouw:

oud voorzitter en consequent standvastig militant Georges Debunne is vandaag, 22 september 2008, overleden

Georges Debunne werd geboren in Hofstade op 2 mei 1918 uit een West-Vlaamse familie.

Zijn grootvader August Debunne was de eerste verkozen socialist in Vlaanderen.
In november 1918 keert de familie terug naar Menen waar Georges lager en secundair onderwijs volgde. Hij ging vervolgens naar Karel Buls in Brussel waar hij in 1937 zijn diploma als onderwijzer behaalde.
Georges, geconfronteerd met de opkomst van het rexisme en het opkomend nazisme, staat meteen mee op de barricaden voor de verdediging van de democratie.
In ’38 onderwijst hij in Halle, maar maakt zoals veel jongeren verschillende fases van de mobilisatie mee en de 18 daagse veldtocht.
Eind juni ’40 keert hij terug als onderwijzer maar komt al snel in aanvaring met de Commissie Grammens. Na verschillende interims in Leuven, Zelzate en Aalst ondervindt hij steeds meer moeilijkheden om aan opeising te ontsnappen. Hij vervoegt dan de ravitailleringdienst en wordt er syndicaal afgevaardigde in de clandestiniteit. In die periode is hij actief in het verzet tegen de Duitse bezetter.

Na de bevrijding wordt hij beroepssecretaris bij ACOD, de algemene centrale van openbare diensten.
In 1947 wordt hij in deze centrale verkozen tot algemeen secretaris en in 1956 tot algemeen voorzitter.
In april 1968 volgt hij Louis Major op als secretaris-generaal van het ABVV.
De functie kan men vergelijken met de huidige voorzittersfunctie van het federaal ABVV.

Georges Debunne stond 38 jaar lang in dienst van de socialistische vakbeweging.

Hij drukte op een duurzame wijze zijn stempel op duizenden syndicalisten. Hij was een voorstander van structuurhervormingen in de belangrijkste economische sectoren en van arbeiderscontrole in de ondernemingen.
Ook vandaag nog blijft hij voor velen een voorbeeld en een referentie. Dat bleek trouwens uit het eerbetoon dat oude én jonge vrienden en verschillende generaties militanten en vakbondsleiders uit binnen en buitenland hem op 2 mei gaven naar aanleiding van zijn 90 ste verjaardag.

Toen werden een aantal uitspraken van Georges in herinnering gebracht die nog steeds brandend actueel zijn:

“De rijken worden rijker, de armen armer”
“Met het ABVV heb ik mijn zeg”
“Het collectief ‘ik’ zijn” (de bevrijding van het individu is het resultaat van collectieve actie).
“We willen niet alleen praten over de verdeling van de taart, we willen ook praten over hoe die taart gebakken wordt”.

Debunne had een globale en lange termijnvisie op de noodzakelijke veranderingen in België en in Europa en dat in een wereld die hij vredelievend en verdraagzaam wou zien.
Hij was een pionier in tal van domeinen. Hij stond vooraan in de strijd voor de emancipatie van de vrouw door hen een plaats te geven in de vakbondsstructuur én door politieke eisen te formuleren.
Al de jaren ’70 formuleerde hij het concept “kwalitatieve” groei en was zo een voorloper van duurzame ontwikkeling.
Onder zijn impuls paste het ABVV zich aan aan de toenmalige staatshervorming zodat een tegenmacht op elke beslissingsniveau kon opgesteld worden.
Hij smeedde ook hechte banden met de academische wereld en bouwde binnen het ABVV een geduchte studiedienst uit en een syndicaal vormingsinstituut.
Debunne stond mee aan de wieg van het Europees Vakverbond.

Het ABVV verliest vandaag een oud voorzitter, maar bovenal een consequent en standvastig militant die op 90 jarige leeftijd nog steeds een voorbeeld en inspiratiebron was, ook voor jonge syndicalisten.
Het ABVV biedt de familie en vrienden zijn innige gevoelens van oprechte deelneming aan.